Pretty much flies for a white guy!
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
31 Oktober 2009 | Australië, Cairns
Waar was ik gebleven vraag ik me af.. Heb zoveel meegemaakt de afgelopen week. Zo veel gezien, nieuwe contacten gemaakt noem maar op. Ik ga een poging wagen dus here we go!
22 okt Jumping croc cruise & Litchfield National Park
Vroeg in de ochtend op pad gegaan met een ranger om het Litchfield National Park te bezoeken. Na een stop aan een aantal wetlands (natuurpark dat grotendeels onder water staat en waar dieren hun vrije gang kunnen gaan) op naar het eerste hoogtepunt van de dag: “de jumping croc cruise” (op aanraden van Esli, thanx mate!)
Stel je het volgende voor: een rondvaartboot zoals je die kent uit Nedeland. Het verschil is dat deze rondvaart niet plaatsvindt op de Maas of andere rivier, maar op een rivier vol met zoutwaterkrokodillen (“salties”). De Adelaide river is één van de weinige plaatsen ter wereld waar je krokodillen in hun natuurlijke leefomgeving van dichtbij (en onder begeleiding) kunt bekijken. Op het eerste gezicht dacht ik dat die krokodillen vast verwend zouden zijn door alle voorgaande tours en zich dus waarschijnlijk nauwelijks zouden latwe zien. Deze verwachting bleek gelukkig onterecht…
De gids had ons gewaarschuw dat degene die het waagde om zijn hoofd of ander lichaamsdeel buiten te boot te houden onder luid gescheld zou worden teruggeropen en met een langwerpig onaangenaam voorwerp zou worden geraakt waar ieder normal mens niet geraakt zou willen worden. Normaalgesproken ben ik wel in voor een geintje, deze keer hield ik me gedeist (wat een verstandige keuze bleek.
Uiteindelijk heb ik 3 verschillende krokodillen gezien die met d ehelft van hun lengte boven het water uitkwam en een bijt in het aangereikte vlees te nemen. De laatste krokodil die bij terugkomst om de aanlegstijger lag bleek de grootste te zijn. De kapitieint riep dan ook bijna zoals Steve Irwin: “Wow! That’s a huge one, look at his face!” En ook deze bleek gelukkig honger te hebben!
Een geweldige ervaring rijker vervolgden we onze trip richting “Litchfield Nature reserve”. Het is net als het veel grotere Kakadu National Park (ligt ook in de buurt) belangrijk voor de aboriginals (die veel in het Northern territory leven).
Enkele natuurlijke kenmerken van Litchfield zijn: moessonregenwoud, schitterende watervallen, magnetische termietheuvels en door water uitgestrekte zandstenen meertjes (o.a. "buley rockholes").
23 okt Lazy day @ Darwin
Relaxed dagje doorgemaakt. Beetje uitgeslapen, gelezen en gezwommen. ‘s avonds bier gedronken en film gekeken met o.a. een stel knotsgekke Britten.
24 okt Travelling The Gann
Deze dag zou voornamelijk een reisdag worden, maar wel een onvergetelijke. Ik had namelijk besloten om “the Gann” te nemen naar het hart van Australië. De Gann is wereldberoemd en één van de vier grootste treinverbindingen van het land (loopt van het noorden (Darwin) naar het zuiden (Adelaide) over 2979 km). Ik zou halverwege (1550 km zuidelijker) uitstappen in Alice Springs. De Gann is genoemd naar de Afhaanse kameelrijders die rond 1872 hielpen om de weg- en telegraafverbinding van noord naar zuid te bouwen. Dit was belangrijk voor Australië, omdat men toen pas kon worden verbonden met Europa (en moederland Engeland). De trip vindt grotendeels plaats door de outback. Het enige wat je zo’n beetje ziet is de rode woestijngrond, bomen, struiken en af en toe spot je dieren zoals kangaroes, roofvogels en kamelen.
De Gann maakte in de middag een 4 uur durende stop in Katherine. In de regio Katherine bevindt zich één van de spectaculaire natuurlijke wonderen die Australié rijk is: de Katherine Gorge. Omdat ik niet zoals iedereen de Gorge per boot wi;de bezoeken besloot ik om te gaan hiken in de buurt rondom de Gorge. Ik vond het namelijk eens tijd worden om mijn flipflops (tijdelijk) te verruilen voor mijn bergschoenen. Slechts een handvol andere reizigers in de Gann bleek op hetzelfde idee te zijn gekomen. Niet vreemd aangezien je eigenlijk alleen een hike kon doen langs een trail waarvan 1 km bergopwaarts. Het bord aan het begin van het trail klonk uitnodigend! Temperaturen van 50 graden waren hier gemeten :-) Die dag was het gelukkig niet zo warm: slechts 38-39 graden. Natuurlijk liet ík me niet kennen en ging ik vol goede moed deze challenge aan. Ik besloot dat 2 x 0,5l water genoeg moest zijn om dit klusje te klaren (je wordt steeds slimmer als backpacker wat meenemen van spullen betreft). De hitte maakte de klim zwaar, maar de beloning op de top van de klim maakte het meer dan waard. Nadat ik ook de afdaling had overleefd heb ik samen met mijn mede-klimmers een verfrissende duik genomen in de rivier die tussen de Gorge door liep. Tegen het einde van de middag terug naar het station waar ik met een koude douche, een goed diner en een paar koude Victoria Bitters (lokaal bier) de avond in de trein door heb gebracht. ‘s Nachts werd ik wakker omdat de trein stil stond. Ik zag verschillende vuurhaarden (bushfires) die waarschijnlijk waren aangestoken door lokals of aboriginals. Best een vreemd gezicht terwijl iedereen in de trein lag te slapen!
25 okt A Town called Alice
Alice Springs is oorspronkelijk gebouwd als gemeenschap om de verbinding tussen noord en zuid te kunnen bewerkstelligen. Het is een knus stadje dat echt midden in het hart van Australië is gelegen. Bij aankomst eerst een duik genomen in één van de twee zwembaden bij het hostel. ‘s Middags de stad bezocht. Opvallen was dat er veel aboriginals rondzwierven en nog net niet kwamen bedelen om geld. Ook hier weer een bergje beklommen: ANZAC hill met een goed uitzicht over de stad. Verder nog langs de wereldberoemde Flying Doctors geweest (was helaas gesloten, maar kreeg gelijk weer herinneringen naar vroeger: zaterdagavond voor de buis om de serie over dit wereldberoemde ziekenhuis te kijken). De hedendaagse Flying Doctors lagen trouwens naast het oude gebouw en bij het vliegveld buiten de stad.
26 okt t/m 28 okt Uluru - Kata Tjuta National Park
De volgende drie dagen stonden in het teken voor hetgeen ik eigenlijk naar het hart van Australië ben gereisd: een bezoek aan de wereldberoemde Uluru (Ayers Rock). Volgens velen “alleen maar een steen”, maar ik ben zo ontzettend blij dat ik dit gezien heb!!
Ik besloot om dit gebied te bezoeken met een tour: “de Rock Tour”. De tour staat bekend vanwege zijn kwaliteit en heb er zoveel leuke mensen ontmoet! Twee dagen hebben we gecampeerd in de outback en de nacht doorgebracht in de open lucht. Slapen deden we in swags (soort dikke slaapzakken met een matras erin) en koken op een vuur waarvoor we zelf hout moesten zoeken. De eerste nacht waren er alleen bushtoilets, dus zowel mannen als vrouwen moesten genoegen nemen met een schep en wc papier als ze hun behoefte moesten doen.
26 okt Kings Canyon
Het Nationale Park (NP) ligt op ongeveer zo’n 450 km van Alice Springs. De tour zou de eerste dag Kings Canyon bezoeken dat op de weg naar het NP toe ligt. Kings Canyon is een enorme kloof met eromheen gorges (wat overigens hellingen zijn met planten / bomen erop). Ook hier hebben we een hike gemaakt waarbij gekozen kon worden tussen verschillende routes. Na een vrij steile helling die omhoog liep hebben we enkele rotsen beklommen met adembenemende uitzichten op de kloof. We waren door onze gids Sarah verplicht gestelt om 3 liter water mee te nemen (één voor elk uur en je moest om het kwartier drinken om uitdroging tegen te gaan bij 37 graden).
Na de stevige hike zijn we verder naar een stuk land gereden niet ver van het NP vandaan. Iedereen moest meehelpen om onze verblijfplaats in te richten (van groente snijden tot vuur maken en spullen van de trailer halen). ‘s Avonds hebben we met zijn allen rond het vuur gezeten en hebben we nader kennis gemaakt met de overige deelnemers.
De titel van dit reisverslag slaat trouwens op de vliegen die in dit gebied zo’n beetje constant rond je hoofd zoemen en zich voornamelijk richten op ogen en mond. Best irritant in het begin, maar ook dát went en is op het einde niet meer vervelend. No worries!
27 okt Kata Tjuta en Uluru
Kata Tjuta (KT) betekent vele hoofden in de taal van de lokale Anangu-Aborigines. Het is een formatie van een dertigtal rotsen (“domes”), waarvan de hoogste meer dan 500 meter hoog is. Uit geologisch onderzoek is gebleken dat Kata Tjuta deel uitmaakt van een enorme ondergrondse rotsformatie, die ook Uluru omvat.
Ook hier weer een leuke wandeling gedaan van ongeveer 2,5 uur. Onderweg kregen we uitleg over de achtergrond van KT en Uluru (dit zijn heilige plaatsen voor aboriginals, Uluru is te vergelijken met de St. Pieter / Mekka). KT is een ceremoniale plaats speciaal voor mannen (“men’s sacred site”) waar aboriginal vrouwen niet mogen komen.
Het was erg interessant om de culturele en religieuze betekenis achter en verhalen rondom deze inmense wonderen te horen. Onderweg werd ik nog gebodypaint (in mijn gezicht) met “natuurlijke” verf afkomstig van stenen uit het gebied (o.a. oker) door onze gids.
Na het bezoek aan KT op weg gegaan naar het culturele centrum van het National Park. Hier kregen we nog meer informatie over de aboriginalcultuur en de bvetekenis van het gebied. Het blijkt dat de aboriginals een meerderheid vormen in het bestuur van het park. Het is aborignalland, maar de overheid van Australië leased het park voor 99 jaar terug waardoor het door toeristen bezocht kan worden. Direct achter het centrum lag een ceremoniale plaats voor vrouwen en het was helaas verboden om hier foto’s van te maken. Deze plaatsen zijn nog steeds belangrijk voor aboriginals en worden nog steeds gebruikt.
‘s Middags hebben de de z.g. Mala walk gedaan rondom een belangrijk deel van Uluru. Het was mogelijk om Uluru te beklimmen, maar in het infocentrum en bij de beklimming werden we namens de aboriginals vriendelijk verzocht om dit niet te doen: a.) het is te gevaarlijk (aboriginals wilden niet dat we hier zouden sterven, omdat ze zich dan schuldig zouden voelen t.o.v. vrienden/familie), b.) vanwege de religieuze betekenis, c,) het milieu: toeristen laten uitwerpselen en rotzooi achter op de berg en d.) vanwege politieke redenen, men wil de klim volgend jaar n.l. voorgoed sluiten en hoe minder toeristen hem beklimmen hoe beter dat zou zijn.
De religieuze betekenis en verhalen hebben echt een enorme indruk op me achter gelaten. Ik wist van tevoren niet dat er zoveel meer betekenis achter die “grote steen” verborgen zat.
‘s Avonds hebben we de zon zien ondergaan op een uitkijkplaats op afstand van Uluru (waar we ook ons diner hebben gehad).
28 okt Uluru
Vroeg in de ochtend naar de andere kant van Uluru gereden, nu om de zon op te zien gaan. Dit leverde een totaal ander zicht op de berg dan de avond ervoor op en was ook weer enorm de moeite waard. Heb er zelfs mijn ontbijt aan mijn neus voor voorbij laten gaan (en dat wil toch wel wat zeggen). Vervolgens weer terug naar Uluru om het overige deel van de base walk rondom de berg te maken. ‘s middags weer op tijd vertrokken richting Alice Springs en onderweg nog gestopt bij een camel farm. Hier konden we voor 5 dollar een ritje maken op een wedstrijd kameel en dat kon ik natuurlijk niet laten schieten! Bleek dat er een Nederlands koppel op deze farm werkte (ligt midden in de outback, ver van de bewoonde wereld).
‘s Avonds hebben de deze trip afgesloten met een etentje in een saloon in Alice Springs waarbij het merendeel van de tourgroep bij aanwezig was. Voor de eerste keer kangaroe gegeten, maar ik was niet echt onder de indruk (te droog vlees). Daarna nog met zijn allen een aantal stevige pints gedronken in de Bojangles bar en dat terwijl ik de volgende ochtend alweer om 4.15 op moest voor alwéér een onvergetelijke ervaring.
29 okt Outback Ballooning
Ik heb een lijstje met dingen die ik in mijn leven gedaan wil hebben en 1 van die dingen was het maken van een ballonvlucht. Ik had in het vliegtuig al gezien dat die mogelijkheid zich in Alice Springs zou aandienen dus ik dacht: dat ga ik zeker doen! Het uitgebreide ontbijt incl. champagne (die ik heb overgeslagen, was te brak van de avond ervoor..) daargelaten was het best pittig geprijsd, maar het was het meer dan waard!! De balloonvlucht incl. zonsopgang over de outback was schitterend! Heb zelfs een paar kangaroes gezien vanuit de lucht wat een grappig gezicht was om ze te zien "opspringen" van bovenaf!
's Middags nog even een tukkie gedaan om te herstellen wat niet echt wilde lukken.. Aan het einde van de middag zijn we in het vliegtuig richting Cairns gestapt waar hopelijk vele nieuwe avonturen wachten!
30 okt Cairns city
Ook deze dag was ik nog niet bekomen van alle avonturen van de afgelopen week en besloot ik dus even helemaal niks te doen. Even de stad Cairns verkend en mijn kleren gewassen in het hostel. Ondanks dat ik een partyplace van een hostel ben aanbeland (incl. bars, discotheek enz.) en ik daar effe helemaal geen zin in had is het een goede plek om bij te komen. Diner is in de prijs inbegrepen, kamers zijn schoon en kamergenoten zijn ook relaxed. Dus ga me hier de komende dagen maar eens beraden op wat ik de komende weken nog wil gaan doen. Naast de highlights heb ik hier ook meer tijd voor wat kleinere dingen dus we zien wel...
Ik houd jullie op de hoogte. Dit reisverslag was wat lang, maar ben niet van plan om teveel tijd in internetcafés te zitten. De zon schijnt buiten en het lagoon en het strand wachten op me!
Hoop dat jullie ook af en toe wat zon mee kunnen pakken in Nederland, (absoluut niet sarcastisch bedoeld ;-) )
See y'all!
Tom
22 okt Jumping croc cruise & Litchfield National Park
Vroeg in de ochtend op pad gegaan met een ranger om het Litchfield National Park te bezoeken. Na een stop aan een aantal wetlands (natuurpark dat grotendeels onder water staat en waar dieren hun vrije gang kunnen gaan) op naar het eerste hoogtepunt van de dag: “de jumping croc cruise” (op aanraden van Esli, thanx mate!)
Stel je het volgende voor: een rondvaartboot zoals je die kent uit Nedeland. Het verschil is dat deze rondvaart niet plaatsvindt op de Maas of andere rivier, maar op een rivier vol met zoutwaterkrokodillen (“salties”). De Adelaide river is één van de weinige plaatsen ter wereld waar je krokodillen in hun natuurlijke leefomgeving van dichtbij (en onder begeleiding) kunt bekijken. Op het eerste gezicht dacht ik dat die krokodillen vast verwend zouden zijn door alle voorgaande tours en zich dus waarschijnlijk nauwelijks zouden latwe zien. Deze verwachting bleek gelukkig onterecht…
De gids had ons gewaarschuw dat degene die het waagde om zijn hoofd of ander lichaamsdeel buiten te boot te houden onder luid gescheld zou worden teruggeropen en met een langwerpig onaangenaam voorwerp zou worden geraakt waar ieder normal mens niet geraakt zou willen worden. Normaalgesproken ben ik wel in voor een geintje, deze keer hield ik me gedeist (wat een verstandige keuze bleek.
Uiteindelijk heb ik 3 verschillende krokodillen gezien die met d ehelft van hun lengte boven het water uitkwam en een bijt in het aangereikte vlees te nemen. De laatste krokodil die bij terugkomst om de aanlegstijger lag bleek de grootste te zijn. De kapitieint riep dan ook bijna zoals Steve Irwin: “Wow! That’s a huge one, look at his face!” En ook deze bleek gelukkig honger te hebben!
Een geweldige ervaring rijker vervolgden we onze trip richting “Litchfield Nature reserve”. Het is net als het veel grotere Kakadu National Park (ligt ook in de buurt) belangrijk voor de aboriginals (die veel in het Northern territory leven).
Enkele natuurlijke kenmerken van Litchfield zijn: moessonregenwoud, schitterende watervallen, magnetische termietheuvels en door water uitgestrekte zandstenen meertjes (o.a. "buley rockholes").
23 okt Lazy day @ Darwin
Relaxed dagje doorgemaakt. Beetje uitgeslapen, gelezen en gezwommen. ‘s avonds bier gedronken en film gekeken met o.a. een stel knotsgekke Britten.
24 okt Travelling The Gann
Deze dag zou voornamelijk een reisdag worden, maar wel een onvergetelijke. Ik had namelijk besloten om “the Gann” te nemen naar het hart van Australië. De Gann is wereldberoemd en één van de vier grootste treinverbindingen van het land (loopt van het noorden (Darwin) naar het zuiden (Adelaide) over 2979 km). Ik zou halverwege (1550 km zuidelijker) uitstappen in Alice Springs. De Gann is genoemd naar de Afhaanse kameelrijders die rond 1872 hielpen om de weg- en telegraafverbinding van noord naar zuid te bouwen. Dit was belangrijk voor Australië, omdat men toen pas kon worden verbonden met Europa (en moederland Engeland). De trip vindt grotendeels plaats door de outback. Het enige wat je zo’n beetje ziet is de rode woestijngrond, bomen, struiken en af en toe spot je dieren zoals kangaroes, roofvogels en kamelen.
De Gann maakte in de middag een 4 uur durende stop in Katherine. In de regio Katherine bevindt zich één van de spectaculaire natuurlijke wonderen die Australié rijk is: de Katherine Gorge. Omdat ik niet zoals iedereen de Gorge per boot wi;de bezoeken besloot ik om te gaan hiken in de buurt rondom de Gorge. Ik vond het namelijk eens tijd worden om mijn flipflops (tijdelijk) te verruilen voor mijn bergschoenen. Slechts een handvol andere reizigers in de Gann bleek op hetzelfde idee te zijn gekomen. Niet vreemd aangezien je eigenlijk alleen een hike kon doen langs een trail waarvan 1 km bergopwaarts. Het bord aan het begin van het trail klonk uitnodigend! Temperaturen van 50 graden waren hier gemeten :-) Die dag was het gelukkig niet zo warm: slechts 38-39 graden. Natuurlijk liet ík me niet kennen en ging ik vol goede moed deze challenge aan. Ik besloot dat 2 x 0,5l water genoeg moest zijn om dit klusje te klaren (je wordt steeds slimmer als backpacker wat meenemen van spullen betreft). De hitte maakte de klim zwaar, maar de beloning op de top van de klim maakte het meer dan waard. Nadat ik ook de afdaling had overleefd heb ik samen met mijn mede-klimmers een verfrissende duik genomen in de rivier die tussen de Gorge door liep. Tegen het einde van de middag terug naar het station waar ik met een koude douche, een goed diner en een paar koude Victoria Bitters (lokaal bier) de avond in de trein door heb gebracht. ‘s Nachts werd ik wakker omdat de trein stil stond. Ik zag verschillende vuurhaarden (bushfires) die waarschijnlijk waren aangestoken door lokals of aboriginals. Best een vreemd gezicht terwijl iedereen in de trein lag te slapen!
25 okt A Town called Alice
Alice Springs is oorspronkelijk gebouwd als gemeenschap om de verbinding tussen noord en zuid te kunnen bewerkstelligen. Het is een knus stadje dat echt midden in het hart van Australië is gelegen. Bij aankomst eerst een duik genomen in één van de twee zwembaden bij het hostel. ‘s Middags de stad bezocht. Opvallen was dat er veel aboriginals rondzwierven en nog net niet kwamen bedelen om geld. Ook hier weer een bergje beklommen: ANZAC hill met een goed uitzicht over de stad. Verder nog langs de wereldberoemde Flying Doctors geweest (was helaas gesloten, maar kreeg gelijk weer herinneringen naar vroeger: zaterdagavond voor de buis om de serie over dit wereldberoemde ziekenhuis te kijken). De hedendaagse Flying Doctors lagen trouwens naast het oude gebouw en bij het vliegveld buiten de stad.
26 okt t/m 28 okt Uluru - Kata Tjuta National Park
De volgende drie dagen stonden in het teken voor hetgeen ik eigenlijk naar het hart van Australië ben gereisd: een bezoek aan de wereldberoemde Uluru (Ayers Rock). Volgens velen “alleen maar een steen”, maar ik ben zo ontzettend blij dat ik dit gezien heb!!
Ik besloot om dit gebied te bezoeken met een tour: “de Rock Tour”. De tour staat bekend vanwege zijn kwaliteit en heb er zoveel leuke mensen ontmoet! Twee dagen hebben we gecampeerd in de outback en de nacht doorgebracht in de open lucht. Slapen deden we in swags (soort dikke slaapzakken met een matras erin) en koken op een vuur waarvoor we zelf hout moesten zoeken. De eerste nacht waren er alleen bushtoilets, dus zowel mannen als vrouwen moesten genoegen nemen met een schep en wc papier als ze hun behoefte moesten doen.
26 okt Kings Canyon
Het Nationale Park (NP) ligt op ongeveer zo’n 450 km van Alice Springs. De tour zou de eerste dag Kings Canyon bezoeken dat op de weg naar het NP toe ligt. Kings Canyon is een enorme kloof met eromheen gorges (wat overigens hellingen zijn met planten / bomen erop). Ook hier hebben we een hike gemaakt waarbij gekozen kon worden tussen verschillende routes. Na een vrij steile helling die omhoog liep hebben we enkele rotsen beklommen met adembenemende uitzichten op de kloof. We waren door onze gids Sarah verplicht gestelt om 3 liter water mee te nemen (één voor elk uur en je moest om het kwartier drinken om uitdroging tegen te gaan bij 37 graden).
Na de stevige hike zijn we verder naar een stuk land gereden niet ver van het NP vandaan. Iedereen moest meehelpen om onze verblijfplaats in te richten (van groente snijden tot vuur maken en spullen van de trailer halen). ‘s Avonds hebben we met zijn allen rond het vuur gezeten en hebben we nader kennis gemaakt met de overige deelnemers.
De titel van dit reisverslag slaat trouwens op de vliegen die in dit gebied zo’n beetje constant rond je hoofd zoemen en zich voornamelijk richten op ogen en mond. Best irritant in het begin, maar ook dát went en is op het einde niet meer vervelend. No worries!
27 okt Kata Tjuta en Uluru
Kata Tjuta (KT) betekent vele hoofden in de taal van de lokale Anangu-Aborigines. Het is een formatie van een dertigtal rotsen (“domes”), waarvan de hoogste meer dan 500 meter hoog is. Uit geologisch onderzoek is gebleken dat Kata Tjuta deel uitmaakt van een enorme ondergrondse rotsformatie, die ook Uluru omvat.
Ook hier weer een leuke wandeling gedaan van ongeveer 2,5 uur. Onderweg kregen we uitleg over de achtergrond van KT en Uluru (dit zijn heilige plaatsen voor aboriginals, Uluru is te vergelijken met de St. Pieter / Mekka). KT is een ceremoniale plaats speciaal voor mannen (“men’s sacred site”) waar aboriginal vrouwen niet mogen komen.
Het was erg interessant om de culturele en religieuze betekenis achter en verhalen rondom deze inmense wonderen te horen. Onderweg werd ik nog gebodypaint (in mijn gezicht) met “natuurlijke” verf afkomstig van stenen uit het gebied (o.a. oker) door onze gids.
Na het bezoek aan KT op weg gegaan naar het culturele centrum van het National Park. Hier kregen we nog meer informatie over de aboriginalcultuur en de bvetekenis van het gebied. Het blijkt dat de aboriginals een meerderheid vormen in het bestuur van het park. Het is aborignalland, maar de overheid van Australië leased het park voor 99 jaar terug waardoor het door toeristen bezocht kan worden. Direct achter het centrum lag een ceremoniale plaats voor vrouwen en het was helaas verboden om hier foto’s van te maken. Deze plaatsen zijn nog steeds belangrijk voor aboriginals en worden nog steeds gebruikt.
‘s Middags hebben de de z.g. Mala walk gedaan rondom een belangrijk deel van Uluru. Het was mogelijk om Uluru te beklimmen, maar in het infocentrum en bij de beklimming werden we namens de aboriginals vriendelijk verzocht om dit niet te doen: a.) het is te gevaarlijk (aboriginals wilden niet dat we hier zouden sterven, omdat ze zich dan schuldig zouden voelen t.o.v. vrienden/familie), b.) vanwege de religieuze betekenis, c,) het milieu: toeristen laten uitwerpselen en rotzooi achter op de berg en d.) vanwege politieke redenen, men wil de klim volgend jaar n.l. voorgoed sluiten en hoe minder toeristen hem beklimmen hoe beter dat zou zijn.
De religieuze betekenis en verhalen hebben echt een enorme indruk op me achter gelaten. Ik wist van tevoren niet dat er zoveel meer betekenis achter die “grote steen” verborgen zat.
‘s Avonds hebben we de zon zien ondergaan op een uitkijkplaats op afstand van Uluru (waar we ook ons diner hebben gehad).
28 okt Uluru
Vroeg in de ochtend naar de andere kant van Uluru gereden, nu om de zon op te zien gaan. Dit leverde een totaal ander zicht op de berg dan de avond ervoor op en was ook weer enorm de moeite waard. Heb er zelfs mijn ontbijt aan mijn neus voor voorbij laten gaan (en dat wil toch wel wat zeggen). Vervolgens weer terug naar Uluru om het overige deel van de base walk rondom de berg te maken. ‘s middags weer op tijd vertrokken richting Alice Springs en onderweg nog gestopt bij een camel farm. Hier konden we voor 5 dollar een ritje maken op een wedstrijd kameel en dat kon ik natuurlijk niet laten schieten! Bleek dat er een Nederlands koppel op deze farm werkte (ligt midden in de outback, ver van de bewoonde wereld).
‘s Avonds hebben de deze trip afgesloten met een etentje in een saloon in Alice Springs waarbij het merendeel van de tourgroep bij aanwezig was. Voor de eerste keer kangaroe gegeten, maar ik was niet echt onder de indruk (te droog vlees). Daarna nog met zijn allen een aantal stevige pints gedronken in de Bojangles bar en dat terwijl ik de volgende ochtend alweer om 4.15 op moest voor alwéér een onvergetelijke ervaring.
29 okt Outback Ballooning
Ik heb een lijstje met dingen die ik in mijn leven gedaan wil hebben en 1 van die dingen was het maken van een ballonvlucht. Ik had in het vliegtuig al gezien dat die mogelijkheid zich in Alice Springs zou aandienen dus ik dacht: dat ga ik zeker doen! Het uitgebreide ontbijt incl. champagne (die ik heb overgeslagen, was te brak van de avond ervoor..) daargelaten was het best pittig geprijsd, maar het was het meer dan waard!! De balloonvlucht incl. zonsopgang over de outback was schitterend! Heb zelfs een paar kangaroes gezien vanuit de lucht wat een grappig gezicht was om ze te zien "opspringen" van bovenaf!
's Middags nog even een tukkie gedaan om te herstellen wat niet echt wilde lukken.. Aan het einde van de middag zijn we in het vliegtuig richting Cairns gestapt waar hopelijk vele nieuwe avonturen wachten!
30 okt Cairns city
Ook deze dag was ik nog niet bekomen van alle avonturen van de afgelopen week en besloot ik dus even helemaal niks te doen. Even de stad Cairns verkend en mijn kleren gewassen in het hostel. Ondanks dat ik een partyplace van een hostel ben aanbeland (incl. bars, discotheek enz.) en ik daar effe helemaal geen zin in had is het een goede plek om bij te komen. Diner is in de prijs inbegrepen, kamers zijn schoon en kamergenoten zijn ook relaxed. Dus ga me hier de komende dagen maar eens beraden op wat ik de komende weken nog wil gaan doen. Naast de highlights heb ik hier ook meer tijd voor wat kleinere dingen dus we zien wel...
Ik houd jullie op de hoogte. Dit reisverslag was wat lang, maar ben niet van plan om teveel tijd in internetcafés te zitten. De zon schijnt buiten en het lagoon en het strand wachten op me!
Hoop dat jullie ook af en toe wat zon mee kunnen pakken in Nederland, (absoluut niet sarcastisch bedoeld ;-) )
See y'all!
Tom
-
31 Oktober 2009 - 08:23
Mam:
Lieverd, om half negen zaterdagmorgen lees ik wat je alemaal meemaakt aan de andere kant van de wereld. Het is geweldig om te lezen dat alles zo goed bevalt. Geniet volop, wees voorzichtig en denk af en toe aan ons.
Dikke poen van mam. -
31 Oktober 2009 - 08:35
Aimée:
Leeve peetnoonk,
Papa en mama hebben me net je reisverslag voorgelezen en de foto's laten zien. Ik ben superenthousiast en hoop dat ik later ook zo'n mooie reizen kan maken! Misschien kun je dan mee als ervaren reisgids en sponsor ;-)
Dikke knuffel, Aimée & Nijntje.
PS: papa stuurt je dit weekend nieuwe foto's van mij. -
31 Oktober 2009 - 09:47
Jorrit:
Topper!
Mooi verhaal man! Ben benieuwd wat je verder nog allemaal gaat doen!!
Groetjes Jorrit & Nitaya -
31 Oktober 2009 - 10:28
Esli:
Hey Mate!
Echt super dat je het zo naar je zin hebt! VB is niet het meest lekkere bier, wacht maar dat je de coopers green proeft!
Je hebt al echt veel gedaan zeg! De krokodillen waren echt vet he?!!!! Mooi dat ik een paar foto's zie die ik het zelfde heb.
Ga zo even kijken of ik nog goede tips heb voor de komende weken!
Geniet er maar van!!!
Groeten Esli. -
31 Oktober 2009 - 11:31
Rutger:
Hey Boyke!
Leuk man om je berichten te lezen uit de outback. Ik moet zeggen dat het jaloers maken aardig lukt maar het is je allemaal gegund. Ik moet nog ff een half jaartje de boeken in en dan ben ik ook klaar, dus dan de arbeidsmarkt op! Geniet nog van je dagen in Australia! Groetjes, Rutger -
31 Oktober 2009 - 18:50
Wilmie En Hay:
Hoi Tom
Wat een mooi reisverslag en wat een mooie fotos.
Fijn dat iedereen zo op de hoogte blijft van je reis, vooral je opa wat zal hij ervan genieten.
We wensen je vanuit Venray nog een fijne reis,
geniet ervan.
Groetjes van Wilmie,Hay,Inge en Roel en van Lars. -
31 Oktober 2009 - 19:33
Iris:
Heey Tom!
Wat leuk om over je ervaringen te lezen. En wat een mooie foto's! Ik ben blij dat het allemaal zo goed gaat en dat je al zoveel moois gezien hebt. Ben benieuwd naar de rest van je avonturen!
Groetjes Iris -
01 November 2009 - 09:44
Michelle:
Heyy Tom,
wat een monsterlijk lang verhaal! Maar we zijn erdoorheen:).
Super mooi dat het allemaal zo goed bevalt!
Heel veel plezier met al je nieuwe ondernemingen!
Dikke knuffel uit het minder zonnige nederland,
Michelle -
01 November 2009 - 17:48
Bud:
He Tom,
Dat klinkt allemaal erg gaaf daar in het verre Australie! Geniet van je tijd daar, dan doen Veronique en ik dat hier in centraal amerika ;) Veel plezier aan het strand!!
Groeten Bud
P.S.Heerlijk zo´n verlengde zomer in het buitenland of niet?! -
02 November 2009 - 12:43
Mathew:
Mooie verhalen, gozer! Een welkome afwisseling op het saaie kantoorleven. Wel meteen weer een half uur verder ;-p
Enjoy yourself!
Ciao,
Mathew -
02 November 2009 - 18:09
Ellie & Wiel:
Hoi Tom,
Ons eerste bericht sinds je afscheid.
Wat een fantastische reisverslagen. Geweldig wat je daar allemaal meemaakt. Mooie foto's van die bijzondere natuur daar. Wij weten zeker dat je van elke seconde geniet en dat is je van harte gegund, want je hebt er hard voor gewerkt. Wij kijken met spanning uit naar je volgend verslag.
En geniet met volle teugen van het ruige leven.
Gaank mèr lekker zoe door.
Met de bèste winse vaan,
Ellie en Wiel.
-
02 November 2009 - 20:56
Anne:
Hee Tom!
Ik heb je vanochtend al gesproken, dus ik wist natuurlijk al dat je het ontzettend naar je zin hebt daar, maar nu ik dit uitgebreide verslag en de foto's bekeken heb kan ik me dat zeer goed voorstellen!
Doe voorzichtig, maar vooral: geniet van elke seconde!
Liefs, Ann -
14 November 2009 - 17:15
Ine Gerards:
hallo tom ben je weer even aan het volgen wat geweldig allemaal wat je daar meemaakt je schrijft heerlijk en je foto's zijn ook hartstikke leuk hoop dat je mag blijven genieten en we volgen je weer heel veel groetjes uit meerssen van ine............. -
22 November 2009 - 00:46
Marjolijn:
Hello Tom,
Wow wat een foto's. Volgens ,mij heb je al echt al veel gedaan en gezien, ziet er echt goed uit. Ik ben nu in Melbourne, toch eerste de andere kant op gegaan. Het regent hier nu alleen sinds gisteren, dus wel even wat minder. Tot wanneer blijf je in oz?
Greetz Marjolijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
